Via Zion National Parc naar Las Vegas.

Gisteren, voor de trouwe lezer al eergisteren -geen idee trouwens welke dag van de week het nu is- met regen uit het sprookjeslandschap van Bryce vertrokken. Een wandeling is er jammer ge voeg niet meer van gekomen. De route bracht ons door Zion NP, weer heel anders, ook erg mooi, waar we op de bodem van de canyon reden met 800 m. hoge rotsen aan beide kanten. We waren hier graag verder het park ingegaan maar dat liet ons reisschema niet toe. Las Vegas wachtte immers op ons en we wilden daar niet te laat aankomen. Inmiddels zijn we al in Death Valley aangekomen, de heetste plek op aarde, maar daarover morgen meer. Eerst vervolgt Felice  nu dit verhaal over onze belevenissen in Las Vegas:

We reden een hele lang tijd door de woestijn met niks gebouwd. En opeens doemde in de verte Las Vegas op. Het was nog ver maar de finish was in zicht. Aangekomen in Las Vegas zagen we de Strasophere toren, waar ik heel graag op wou. Dat het nogal zou tegenvallen kwam niet bij mij op. We parkeerden de auto en zijn naar binnen gelopen. Daar kochten we de kaartjes en voor Teukie en ik met 2 attracties erbij op de top van de toren ( een soort van ding waar je afgeschoten werd en nog mooier uitzicht had dan je al had, een soort van spin die zich van het gebouw afdraaide en rondjes ging draaien 'insanity', en een soort van achtbaan waar het leek alsof je naar de grond reed en dr ook af zou rijden (die viel behoorlijk tegen, hij zag er veel leuker en enger uit dan die was). Theuki en ik besloten om als eerst in de Insanity te gaan en na een lange tijd wachten in de zon was het eindelijke zo ver we waren aan de beurt. Blij en vol opwinding liepen we er na toe en gingen zitten en werden vastgesnoerd. We zaten klaar om te gaan draaien.We waren er helemaal klaar voor todat....

Er werd omgeroepen dat het te hard waaide en we er uit moesten. Dik balen natuurlijk. Uiteindelijk zijn we in dat afschietding geweest met mama op Teukie andere kaartje. Daarna ben ik nog in die soort van achtbaan geweest die zoals ik zei pittig tegenviel. Vervolgens zijn we via de strip naar ons hotel gereden (néé Emma niet zo'n strip als Donald Duck ofzo, ik hoor je het al denken, of die andere betekenis, natuurlijk -,-) op de strip staan de alle hotels enzo) kijkend naar al het moois, kwamen bij het hotel aan. Dat trouwens helemaal in het teken stond van New York, zelfs aan de binnenkant. Binnen vroeg mama om een hoge kamer en dat kregen we ook, 'OP DE 25ste VERDIEPING!!! ( Worden jullie al duizelig aan de andere kant van de oceaan?). Prachtig om te zien natuurlijk helemaal in het donker. Na een beetje gechilled en de restjes van de lunch (fried chicken van een keten Popeye) als avond eten te hebben gegeten gingen we naar beneden. Om rond te kijken in het New York Hotel in Las Vegas en natuurlijk om in de achtbaan te gaan. Bij de achtbaan aangekomen wij helemaal enthousiast en opgewonden natuurlijk, nog meer als bij de Insanty, veel meer. Blijkt dat het lot een nogal grote hekel heeft aan ons. Teukie was namelijk net te klein om er in te mogen, vette pech natuurlijk en een grote teleurstelling. Flink balend en huilend zijn we naar buiten de strip opgelopen. Na een starbucksje erin gegooid te hebben liepen we verder en keken onze ogen uit. We zijn in het Venetië hotel binnengelopen. Dat in het teken stond van Ventië ('duhhh'). Maar dan ook echt Venetië" met een gracht waar bootjes doorheen voerden waar je ook echt in kon zitten. Teukie begon te jengelen dat ie weg wilden. Dus zijn we teruggelopen en hebben als tussenstop wat drinken bij getankt bij de Mac (ja Emma we zijn auto's ;). Bij het hotel aangekomen wou ik New York nog even verkennen maar je moet rekening houden met de 3 kleintjes ( kleintjes moeten slapen, en flink!!), dus gingen we terug naar de hotelkamer om te chillen en te knorren (knor knor) behalve Teukie dan die moesten tijdens het knorren zonodig gaan babbelen. Hij had geluk dat we apart sliepen want anders lag die waarschijnlijk op de grond. De volgende morgen hebben we bij een bakkerij ontbeten. En hebben we nog in een winkeltje rondgekeken, met spulletjes waarvan je denkt hoe kom je er op, zoals autoluchtverfrissers in de geuren van pizza, macaroni met kaas, popcorn en taart. (Sorry Em niks van dat meegenomen voor je, al zou je dat van de macaroni met kaas niet er vinden. Of toch wel het is en blijkt toch macaroni). Daarna ging Teukie zwemmen met pappa en ik met mama naar de achtbaan (mama durfde niet dus mocht ik twee keer). Achteraf kon je zeggen dat ie veel, maar dan ook veel te heftig zou zijn geweest voor Teukie. Na de achtbaan ritjes ben ik ook in het zwembad geplonst en hebben we nog even gezwommen. Daarna vertrokken we alweer en was het bye bye vaarwel Las Vegas.

PS. Mensen bedelen in Vegas trouwens op hele rare manieren zoals: mijn vriendin zit vast op de wc mag ik $ 0,50. Las Vegas was trouwens ook best wel raar met sommige dingen. Een jochie van een jaar of 6,7 mocht daar wel tot laat in de avond dansen terwijl hij eigenlijk naar school zou moeten (kinderarbeid dus, hij oog te ook wat moe) Maar Theuki en ik mogen niet kijken hoe een vrouw in de gokhal keihard faalt, kijken hoe mama het deed ( ja Omie mama heeft gegokt, stout hè) Teuki en ik werden in de gokhal gewoon wegestuurt we mochten er geen eens stilstaan, alleen maar doorheen lopen.

Rare mensen die Vegasenaren.

Nu in de Death Valley waar het pittig warm is. Uitgebreid (nou uitgebreid dat ligt eraan wie het schrijft) volgt nog.